Όσοι είχαμε κάνει κράτηση για το beer spa το οποίο βρισκόταν περίπου 35 χιλιόμετρα από το campsite μας μαγειρέψαμε πρώτοι ώστε να ήμαστε στην ώρα μας και πράγματι αυτό ήταν σωστή απόφαση αφού στην πορεία μας άρχισε να χιονίζει και ναι μεν ήταν υπέροχο αλλά έπρεπε να προσέχουμε και να κινούμαστε με χαμηλή ταχύτητα. Να πω ότι οδηγώντας νύχτα θέλει μεγάλη προσοχή αφού στους δρόμους δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός ακόμα και σε σημεία που διασταυρώνονται δρόμοι οπότε πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, αν έρθετε τέτοια εποχή αφού το καλοκαίρι στην Ισλανδία υπάρχουν οι λευκές νύχτες οπότε δεν θα αντιμετωπίσετε τέτοιο πρόβλημα, αλλά φυσικά το καλοκαίρι δεν μπορεί να κάνει κάποιος ένα τέτοιο ταξίδι με συνολικό κόστος από 1000 έως 1200 ευρώ όπως εμείς .
Αρχικά θα κάνετε καλό μπάνιο και θα φυλάξετε τα πράγματα σας στο ντουλάπι φύλαξης που θα σας δώσουν και μετά θα βάλετε το μαγιό σας και θα βουτήξετε στην εξωτερική πισίνα που είναι ανοιχτή μισή ώρα πριν την κράτηση σας για το μπυρόλουτρο. Ήταν πραγματικά απίστευτη εμπειρία αφού χιόνιζε και εμείς ήμαστε μέσα στις μεγάλες ξύλινες πισίνες με θερμοκρασία 38 βαθμούς.
Και εδώ αν είστε φοιτητής θα έχετε έκπτωση οπότε κρατάτε το πάσο σας. Το κόστος για ένα beer spa είναι 11.900(79€) κορώνες για ένα άτομο και για ζευγάρια στην ίδια μπανιέρα 19.900(132€) κορώνες.
Μέσα στην μπανιέρα σας έχει μπει μαγιά, λυκίσκος και φρέσκια μπύρα που θα αναζωογονήσει το δέρμα σας και μυρίζει ωραία και ταυτόχρονα θα μπορείτε να πιείτε όση μπύρα Kaldi θέλετε από ένα δικό σας βαρέλι δίπλα σας . Η διάρκεια του μπάνιου σας είναι 25 λεπτά αλλά εμένα με άφησαν τουλάχιστον 40 λεπτά και βέβαια επειδή οδηγούσα ήπια απλά ένα ποτήρι μπύρα για να την δοκιμάσω και μπορώ να πω ότι ήταν απλά μια ελαφριά ξανθιά μπύρα αλλά η εμπειρία ήταν υπέροχη.
Εδώ σας δίνονται μπουρνούζια οπότε δεν χρειάζεται να κρατάτε πετσέτες και σημειώστε ότι μπορείτε να συνδυάσετε την επίσκεψη σας με γεύμα στο εστιατόριο που βρίσκεται στο χώρο αλλά με υψηλές τιμές. Στην συνέχεια αφού βγείτε από την μπανιέρα θα σας οδηγήσουν στον πάνω όροφο όπου θα ξαπλώσετε σε ένα ζεστό δωμάτιο θα σας σκεπάσουν με λεπτές κουβέρτες και θα χαλαρώσετε για μισή ώρα με απαλή μουσική.
Αυτή η εμπειρία μας χαλάρωσε τόσο πολύ που παρόλο το υψηλό κόστος όλοι μας είπαμε ότι τα άξιζε και θα το κάναμε ξανά.
Την επόμενη μέρα αφού φάγαμε το πρωινό μας φύγαμε για να ξεκινήσουμε την πορεία μας διασχίζοντας το βόρειο δυτικό κομμάτι της χώρας που μας είχε απομείνει και θα καταλήγαμε λίγο επάνω από την χερσόνησο Snaefellsness την οποία είχαμε στο πρόγραμμα να διασχίσουμε την επόμενη ημέρα.
Εκείνη η μέρα δεν είχε πολλές στάσεις στο πρόγραμμα μας αλλά περίπου 270 χιλιόμετρα να διανύσουμε. Ευτυχώς ο καιρός ήταν υπέροχος και για εμένα ήταν απόλαυση.
Πρώτη μας στάση ήταν σε μία από τις πιο ιδιαίτερες εκκλησίες που μπορείτε να δείτε στην χώρα την Vidimyrarkikja που είναι από τις λίγες που ακόμη διατηρούνται και έχουν κτιστεί με το παραδοσιακό αρχιτεκτονικό Ισλανδικό στυλ που το χαρακτηρίζει η 'πράσινη' σκέπη που είναι με χλοοτάπητα.
Χτίστηκε το 1834 από τον βουλευτή και οικοδόμο Jon Samsonarson αλλά έχει επισκευαστεί πολλές φορές με τελευταία το 1997_1998. Και αφού αναφέραμε το όνομα του βουλευτή που έκτισε την εκκλησία θα σας δώσω μια ξεχωριστή πληροφορία για τα ονόματα των Ισλανδών. Τα μέλη μιας Ισλανδικής οικογένειας δεν έχουν το ίδιο επίθετο! Για παράδειγμα αν ο πατέρας λέγεται Jon Samsonarson τότε το παιδί θα έχει ως όνομα αυτό που θα επιλέξουν οι γονείς αλλά το επίθετο του παιδιού θα είναι το όνομα του πατέρα προσθέτοντας το son για το γιο και το dottir αν είναι κόρη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή Jonsson ή Jonsdottir δηλαδή ο γιός ή κόρη του Jon.
Μάλιστα το όνομα που θα επιλέξουν οι γονείς για το παιδί αυστηρά 6 μήνες μετά την γέννηση του, πρέπει να εγκριθεί μέσα από την επίσημα σύμφωνα με την επίσημη λίστα ονομάτων της χώρας που περιλαμβάνει 1800 ονόματα από τα οποία δεν είναι όλα παραδοσιακά αλλά πληρούν τους κανόνες. Για παράδειγμα δεν πρέπει να περιέχει τα γράμματα C ή Ζ καθώς δεν υπάρχουν στο Ισλανδικό αλφάβητο. Έτσι μετά την αίτηση τους για το όνομα του παιδιού τους περιμένουν από ένα μήνα εως έξι μήνες ώστε να εγκριθεί και έπειτα οργανώνουν πάρτι όπου το ανακοινώνουν σε συγγενείς και φίλους.
Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που λατρεύω να μαθαίνω για κάθε λαό.
Πολύ κοντά στην εκκλησία υπάρχει και αυτό το πολύ όμορφο μουσείο Glaumber Farm and Museum που δυστυχώς είχε κλείσει μόλις 2 μέρες πριν την επίσκεψη μας εκεί στις 22 Οκτωβρίου και μπορείτε να ξεναγηθείτε και να σας δώσουν να καταλάβετε τον τρόπο ζωής των ντόπιων τα παλαιότερα χρόνια. Η είσοδος είναι 1700 κορώνες και για φοιτητές, 67+ σε ηλικία, και παρέες από 6 άτομα και πάνω και ανήλικους είναι 1500 κορώνες.
Μπορεί το μουσείο να ήταν κλειστό όμως δεν θα έχανα μια ευκαιρία για ένα πικ νικ με τέτοιο υπέροχο καιρό στην Ισλανδική φύση. Και βέβαια δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς τι φαγητό έφτιαξα! 😂 Αυγοφέτες και μετά είχα για επιδόρπιο τοπικό γιαούρτι Skyr με Κρητικό μέλι Geomellon! Οι Ισλανδοί είναι περήφανοι για το γιαούρτι τους και διάβασα πολλούς ταξιδιώτες να υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερο ακόμα και από το Ελληνικό! Εγώ θα σας πω απλά ότι ναι αν τρώει κανείς ένα γιαούρτι από τις πολλές μεγάλες εταιρείες που υπάρχουν στην αγορά τότε μικρές διαφορές βρίσκω από εκείνο της Ισλανδίας αλλά αν δοκιμάσετε γιαούρτι από μικρές εταιρείες όπως στο νησί μου την Κρήτη τότε δεν υπάρχει καμία σύγκριση.
Απολαύσαμε το Ισλανδικό ήλιο που για πρώτη φορά νιώσαμε την ζεστασιά του και το ίδιο σας συμβουλεύω να κάνετε όποιο και να είναι το πρόγραμμα σας εκείνη την ημέρα. Αυτό είναι το νόημα του ταξιδιού για εμένα στην Ισλανδία και σε κάθε χώρα με όμορφο φυσικό τοπίο,να εκμεταλλευτείς κάθε ευκαιρία απλά για να απολαύσεις το τοπίο.
Κάναμε άλλη μια μικρή στάση για να φωτογραφίσουμε τα όμορφα Ισλανδικά άλογα που βλέπαμε σε πολλά σημεία της διαδρομής μας και πρόβατα με τα τελευταία να εξαφανίζονται μόλις κατάλαβαν την παρουσία μας .
Φτάνοντας στο campsite που θα μέναμε το Budardalur tjaldsvaedi είχαμε αρκετό χρόνο να ετοιμάσουμε και το βραδινό μας . Ήταν από τα Campsite που παρείχαν ουσιαστικά τα πολύ βασικά μπάνιο, τουαλέτα, πλυντήριο επι πληρωμή και μια μικρή αίθουσα που δεν χωρούσε όλη την παρέα δυστυχώς.
Κάτσαμε έξω λοιπόν μαγειρέψαμε, και βρήκαμε την ευκαιρία να γυρίσουμε και ένα διαφημιστικό σποτ και ευχαριστώ πολύ τα παιδιά που συμμετείχαν και με βοήθησαν.
Τα γλυκά της Αργυρώς έφτασαν μέχρι την Ισλανδία!!!
Κάποια στιγμή ήρθε και η ιδιοκτήτρια του Campsite και πληρώσαμε 1500 κορώνες πάντα με κάρτα κάτι που έκανε την ζωή μας πολύ εύκολη. Το συγκεκριμένο Campsite είναι πολύ κοντά σε ένα μικρό παντοπωλείο που μπορείτε να προμηθευτείτε τρόφιμα αν σας έχουν τελειώσει οι προμήθειες.
Σε 20 χιλιόμετρα από εκεί προς τα βόρεια θα βρείτε και μια όμορφη θερμή πηγή Guðrúnarlaug hot spring που είχα σκοπό να επισκεφθούμε αλλά προτίμησα να απολαύσω την παρέα και το μαγείρεμα. Μάλιστα έφτιαξα τορτελίνια αυτή την φορά!😂
Σας παραθέτω μια φωτογραφία από το διαδίκτυο για να καταλάβετε πως είναι η πηγή που σας λέω.
Κάποιοι πέρασαν την βραδιά με παντομίμα και το διασκέδαζαν και προσωπικά βρήκα χρόνο να επικοινωνήσω με την σύντροφό μου και την μικρή μου κορούλα αλλά και με τον Μπάμπη (TravelPan) που βρισκόταν στην Αιθιοπία.
Την επόμενη μέρα θα διασχίζαμε την χερσόνησο Snaefellsness που πολλοί θεωρούν την ομορφότερη πλευρά της χώρας κάτι που θεωρώ υπερβολή αλλά σίγουρα αξίζει να την βάλετε μέσα στο πρόγραμμα σας αν έχετε χρόνο.
Η πρώτη στάση ήταν στο μουσείο καρχαρία το οποίο εκτός ότι μπορείτε να το επισκεφτείτε και να μάθετε πληροφορίες για τους καρχαρίες θα έχετε την ευκαιρία αν το τολμήσετε να δοκιμάσετε ένα ξεχωριστό"μεζέ" των Ισλανδών.
Το hakarl όπως λέγεται το κρέας καρχαρία που έχει υποστεί ζύμωση είναι κομμάτια καρχαρία μπαίνουν σε δοχεία, τοποθετείται πάνω τους ένα βάρος και θάβονται σε μια τρύπα στο έδαφος, σκεπασμένα με άμμο και πέτρες, για 12 εβδομάδες.
Το βάρος βοηθάει να βγουν από το κρέας τα υγρά και η αμμωνία που περιέχει, γιατί αν το φας φρέσκο και ανεπεξέργαστο είναι σίγουρο ότι θα σε σκοτώσει. Οι καρχαρίες της Γροιλανδίας δεν έχουν ουροποιητικό σύστημα, τα ούρα τους αποβάλλονται από το δέρμα, γι' αυτό και το ουρικό οξύ ποτίζει τη σάρκα τους και το κρέας πρέπει να υποστεί την πολύμηνη επεξεργασία για να καθαρίσει.
Όσο και να το επεξεργαστείς, όμως, η μυρωδιά της αμμωνίας παραμένει, και παρόλο που μετά κόβεται σε λωρίδες και κρεμιέται για να στεγνώσει για αρκετούς μήνες, είναι από τα πιο φρικτά πράγματα που μπορείς να δοκιμάσεις.
Εννοείται ότι δεν θα έχανα την ευκαιρία ότι και να είχα διαβάσει γιατί είχα την περιέργεια και σας δίνω την δική μου συμβουλή ώστε να μην κάνετε εμετό μόλις το δοκιμάσετε. Δάγκωσε απαλά το κομμάτι μέχρι 3 φορές και θα νιώσεις μια γεύση που προσωπικά που θύμισε καλαμάρι αλλά μετά κατάπιε το γιατί εκεί κάπου έρχεται αυτή η απαίσια γεύση και ειλικρινά δύσκολα θα το αντέξεις. Ένα μικρό πλαστικό βαζάκι κοστίζει 1000 κορώνες και πιστέψτε με από την παρέα μας ελάχιστοι τόλμησαν να το δοκιμάσουν και ακόμα πιο λίγοι κατάφεραν να το καταπιούν.😂
Συνεχίσαμε την περιπλάνηση μας με το πιο πολύ φωτογραφημένο τοπίο όπως το χαρακτηρίζουν. Το βουνό Kirkjufell σε συνδυασμό με τους καταρράκτες του Kirkjufellsfoss έχουν γίνει άπειρες φορές καρτ ποστάλ και όχι άδικα αλλά βλέποντας τόσο κόσμο μαζεμένο για να τραβήξει μια φωτογραφία το θεωρώ λιγάκι υπερβολή αφού όλη η χώρα είναι γεμάτη με πανέμορφα φυσικά τοπία.
Σε αυτό το εμβληματικό αξιοθέατο αποφασίσαμε να σβήσει τα κεράκια για τα γενέθλια του ο Γιώργος ο οποίος έκλεισε τα 27 ! Του εύχομαι λοιπόν και μέσα από την ταξιδιωτική ιστορία μου κάθε χρόνο να τα γιορτάζει σε διαφορετική χώρα.
Γενικά σε όλη την διαδρομή είδαμε πολλούς ταξιδιώτες οπότε φανταστείτε τι θα γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η συνέχεια περιλάμβανε ένα φαράγγι που δεν επισκέπτεται πολύς κόσμος αλλά κατά την γνώμη είναι ιδιαίτερο και αξίζει να το δείτε. Το Raudfeldsgja από τον χώρο στάθμευσης μοιάζει μια πολύ μικρή σχισμή που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν πραγματικά γίνεται να το προσπελάσεις.
Θα μπείτε στο εσωτερικό του από ένα μικρό πέρασμα που τρέχουν νερά και τα αδιάβροχα παπούτσια είναι απαραίτητα. Δυστυχώς οι φωτογραφίες δεν μπορούν να αποτυπώσουν την ομορφιά του.
Αυτή η μαύρη εκκλησία είναι επίσης ένα πολύ διάσημο σημείο φωτογραφικό αφού το χρώμα της αλλά και το σημείο που βρίσκεται την καθιστά σαν μια από τις πιο ξεχωριστές εκκλησίες.
Η Budakirkja είναι μια ξύλινη εκκλησία που κατασκευάστηκε το 1703 από τον Σουηδικής καταγωγής έμπορο Bendt Lauridsen αφού πήρε την έγκριση από τον επίσκοπο Jon Porkelsson και πολλά ζευγάρια ταξιδεύουν ως εδώ και θέλουν να παντρευτούν εδώ.
Πάντοτε μου αρέσει να μελετώ την πίστη των λαών που ταξιδεύω και το ίδιο έκανα και σε αυτή την γωνιά του πλανήτη όπου η πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας δεν πιστεύει στο Θεό και δηλώνουν άθεοι. Εννοείται ότι το αναφέρω σαν πληροφορία και χωρίς να θέλω να επικρίνω κανένα άλλωστε έχω αρκετούς φίλους που ουσιαστικά δεν πιστεύουν πουθενά ή πιστεύουν σε μια γενική έννοια για τον Θεό χωρίς να την κατονομάζουν.
Στην επόμενη στάση μας είχαμε την ελπίδα να δούμε φώκιες στην γνωστή παραλία Ytri Tunga και όντως σταθήκαμε τυχεροί. Παρόλο που το χρώμα τους ταιριάζει απόλυτα με το τοπίο και σου είναι δύσκολο να τις εντοπίσεις βρήκαμε αρκετές που είχαν αράξει και χαλάρωναν στα βράχια.
Το είδος της φώκιας που θα δείτε εδώ είναι το πιο κοινό που συναντά κανείς στην Ισλανδία οι λεγόμενες φώκιες του λιμανιού. Σπάνια βλέπει κανείς θαλάσσιους ίππους αν και εντοπίζονται πολλές φορές στα δυτικά φιόρδ. Η σχέση των Ισλανδών με τις φώκιες ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση τους λόγω του σαρκώδους σώματος τους, το λίπος για λάδι και του αδιάβροχου δέρματος τους .
Είναι αλήθεια ότι θανατώθηκαν πολλές φώκιες γιατί καταστρέφουν τα δίχτυα των ψαράδων και τρώνε τα ψάρια αλλά πλέον προσπαθούν να βρουν μια ισορροπία.
Καθίσαμε να τις παρατηρούμε για αρκετή ώρα με τις περισσότερες να μένουν ακίνητες πάνω στους βράχους και μόνο 2-3 έκαναν κάποιες βόλτες μέσα στο νερό και μια ειδικά πλησίασε σε ένα κοντινό βράχο λες και ήθελε να παρατηρήσει και αυτή εμάς με την σειρά της.
Εκείνη την νύχτα μείναμε στο Campsite στην πόλη Akranes η πέντε από την ομάδα και οι υπόλοιποι αποφάσισαν να συνεχίσουν προς το Ρέκιαβικ που απείχε 45 χιλιόμετρα και έμειναν σε χοστελ στο κέντρο της πόλης.
Το κόστος για αυτό το Campsite ήταν 1500 κορώνες και μέσα στα αρνητικά του ότι ο μικροσκοπικός εσωτερικός χώρος για να καθίσεις είχε μέσα και τα πλυντήρια και την μπουγάδα άλλων επισκεπτών με αποτέλεσμα να μην μπορείς να καθίσεις μέσα. Η μέρα όμως και καιρός το επέτρεπε και όσοι μείναμε ψήσαμε έξω και καθίσαμε μέχρι αργά τρώγοντας μέχρι σκασμού αφού είχαμε πολλά τρόφιμα.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε νωρίς γιατί θέλαμε να φτάσουμε νωρίς στο Ρέκιαβικ αφού είχα κανονίσει μια ξεχωριστή φωτογράφιση.
Αφήσαμε τα βαν μας στο χοστελ των παιδιών και ξεκινήσαμε για μια σύντομη βόλτα στο κέντρο της πόλης πριν από την προγραμματισμένη φωτογράφιση.
Ο ναός του Χάλγκριμουρ έχει ύψος 73 μέτρα και μπορείτε με 1000 κορώνες να δείτε την θέα από το πύργο του.
Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του ναού που αναφέρεται ως εξπρεσιονιστική αρχιτεκτονική είναι σχέδιο του Ισλανδού Gudjon Samuelsson και είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στην χώρα. Χρειάστηκε 41 χρόνια για να κατασκευαστεί από το 1945 έως το 1986 και το όνομα της το έχει πάρει από ένα Ισλανδό ποιητή και κληρικό τον Hallgrimur Petursson.
Μιας και πρόκειται για μια μικρή πόλη μέσα σε 3 ώρες μπορεί κανείς να την δει και είναι πολύ εύκολο να την περπατήσετε.
Παραλιακά υπάρχει ένα κτήριο που είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα κατά την γνώμη μου από αυτά που ξεχωρίζουν.
Πρόκειται για ένα κτήριο που λειτουργεί σαν χώρος για διάφορες εκδηλώσεις το Harpa και η αρχιτεκτονική του θυμίζει την κυψέλη των μελισσών. Μπορείτε να μπείτε δωρεάν στο εσωτερικό του και να απολαύσετε την θέα.
Άφησα τα παιδιά στην καφετέρια Babalu που είναι ιδιαίτερα γνωστή για την πολύχρωμη και παράξενη θα έλεγα διακόσμηση της και έφυγα για να πάω στο στούντιο
Mink Viking portrait.
Πραγματικά δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα που με εντυπωσίασε από τις φωτογραφίες αλλά το συναίσθημα που προσπάθησε να μου βγάλει ο φωτογράφος που με έκανε να βιώσω πολύ έντονα αυτή την εμπειρία.
Ένας άνθρωπος που μου έδειξε πόσο πολύ αγαπάει την δουλειά του. Αφιέρωσε χρόνο ώστε να μου δώσει να καταλάβω ότι οι Βίκινγκς δεν ήταν όπως τους παρουσιάζουν στις ταινίες βάρβαροι και φονιάδες. Ασφαλώς εκείνη την εποχή υπήρχε ωμή βία και βαναυσότητα και ασφαλώς όπως και άλλοι ήθελαν να επεκταθούν αν και δεν αποτέλεσαν ποτέ ένα ενιαίο έθνος αλλά είχαν κοινά χαρακτηριστικά όπως την γλώσσα τα Αρχαία Σκανδιναβικά.
Τέσσερα σημερινά έθνη έλκουν την καταγωγή τους από αυτούς: Νορβηγία , Σουηδία, Δανία, και Ισλανδία.
Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από ρούχα που μπορείτε να φορέσετε καιθα σας βοηθήσει ο ίδιος με την επιλογή. Πολλά από τα κομμάτια είναι ακριβής αντίγραφα όπως το ξίφος του John Snow από την ταινία του Game of Thrones. Όσα ρούχα είναι δερμάτινα τα φτιάχνει ο ίδιος και την ασπίδα όπως μου είπε την χρησιμοποιεί σε μάχες που διοργανώνονται και συμμετέχει ο ίδιος. Φοράνε βέβαια προστατευτικά και δεν χτυπάνε με τα σπαθιά με δύναμη και υπάρχουν σημεία που απαγορεύεται να χτυπήσεις όπως το κεφάλι και κάτω από την μέση.
Το κόστος για μια τέτοια εμπειρία είναι:
Valhalla” – 6 portraits – 11.900 κορώνες
“Asgard” – 9 portraits – 15.900 κορώνες
“Hel” – All portraits – 24.000 κορώνες
“Midgard” – All portraits – 65.000 κορώνες
Το Midgard είναι φωτογράφιση στο δάσος οπότε καταλαβαίνετε ότι το αποτέλεσμα θα είναι απίστευτο .
Τους ευχαριστώ για την υπέροχη εμπειρία που μου πρόσφεραν και μην ξεχάσετε να πείτε ότι είστε φίλος της σελίδας μας TravelSif για να έχετε έκπτωση 10%.
Μετά από την φωτογράφιση είχε έρθει η ώρα για να χαλαρώσουμε στα περίφημα λουτρά του Blue Lagoon. Είχαμε κάνει την κράτηση αρκετό καιρό πριν αφού οι τιμές αλλάζουν όταν την ώρα που θέλετε να πάτε κλείνουν την κράτηση τους όλο και περισσότεροι. Μάλιστα πρέπει να δηλώσετε την ώρα που θα πάτε και έχετε μία ώρα από εκείνη την ώρα ώστε να προσέλθετε.
Η μπλε απόχρωση του νερού οφείλεται στην υψηλή περιεκτικότητα σε πυρίτιο που σχηματίζει μια μαλακή λευκή λάσπη στο πυθμένα της λίμνης. Είναι επίσης πλούσιο σε άλατα αλλά όχι σε θείο για αυτό και δεν έχει την μυρωδιά που έχουν τα λουτρά στο Myvatn.
Προσωπικά όσον αφορά την επίσκεψη στις θερμές πηγές στην νούμερο ένα προτεραιότητα βάζω την επίσκεψη σας στο Hrunalaug hot spring γιατί είναι μια απόλυτα αυθεντική εμπειρία.
Το εισιτήριο σας περιλαμβάνει μια μάσκα για το πρόσωπο για ενυδάτωση ( προσοχή να μην πάει στα γένια σας) και ένα ποτό από το μπαρ που βρίσκεται στα δεξιά της μεγάλης πισίνας. Πραγματικά το μέρος είναι τεράστιο,ο κόσμος ακόμα και την εποχή που πήγαμε πολύς αλλά μπορείτε να βρείτε μια μικρή γωνιά και να απολαύσετε την θερμοκρασία του νερού. Θέλει λιγάκι προσοχή στο πως κλειδώνει το ντουλάπι φύλαξης στα αποδυτήρια ώστε να μην κάνετε λάθος και το αφήσετε ανοιχτό. Διαλέγεται ένα ανοιχτό ντουλάπι βάζετε τσ πράγματα σας το κλείνετε και σκαναρετε το βραχιόλι που σας έχουν δώσει και τότε κλειδώνει και αναγράφει τον αριθμό του.
Και εδώ δεν χρειάζεται να κρατάτε πετσέτα αφού σας δίνουν αλλά μονάχα το μαγιό σας. Το ωράριο λειτουργίας είναι από τις 09:00 το πρωί έως τις 20:00 το βράδυ και υπολογίστε ότι 2 με 3 ώρες είναι αρκετές.
Εκείνο το βράδυ ήταν και το τελευταίο μας αφού την επόμενη μέρα το απόγευμα θα πετούσαμε για Βιέννη και από εκεί θα παίρναμε λεωφορείο για την πρωτεύουσα της Σλοβακίας την Μπρατισλάβα.
Διανυκτερεύσαμε στο Gridavik campsite κοντά στο blue lagoon και κατά συνέπεια κοντά και στα γραφεία της Happy Campers (20 χιλιόμετρα) αφού το πρωί θα παρέδιδαν τα παιδιά τα βανάκια τους το πρωί.
Φτάσαμε νύχτα όποτε σας παραθέτω δύο φωτογραφίες από το διαδίκτυο για να καταλάβετε πως είναι το campsite το οποίο ήταν και το πιο ακριβό με 2000 κορώνες το άτομο.
Είχε μεγάλο χώρο για να μαγειρέψουμε αλλά στα αρνητικά βάζω ότι αυτός ο χώρος έκλεινε στις 22:00 και εμείς φτάσαμε εκεί στις 21:30. Ο υπάλληλος κάθισε μισή ώρα παραπάνω ώστε να προλάβουμε να φάμε αλλά πραγματικά το θεωρώ αρνητικό να κλείνεις τόσο νωρίς την κοινόχρηστη αίθουσα ενώ έχεις τόσο ακριβό αντίτιμο.
Την επόμενη μέρα σειρά είχε το περίφημο ηφαίστειο Fagradalsfjall που είχε εκραγεί στις 27 Μαρτίου και κράτησε 6 ολόκληρους μήνες. Βέβαια δεν μας έκανε το χατίρι να κρατήσει λίγο ακόμα και να δούμε και εμείς την λάβα να ρέει αλλά και πάλι το να περπατάς πάνω στην παγωμένη πλέον λάβα που ακόμα βγάζει καπνούς ήταν ωραία εμπειρία.
Παρκάραμε στο πρώτο χώρο στάθμευσης που βρήκαμε μπροστά μας για τον οποίο πληρώνεις διαδικτυακά 1000 κορώνες μέσα από την σελίδα parka.is . Και ακολουθήσαμε το πιο σύντομο μονοπάτι που έκανες περίπου μισή ώρα για να φτάσεις.
Κάπως έτσι τελείωσε το ταξίδι μας στην Ισλανδία αφού παραδώσαμε το βανάκι μας φροντίζοντας να είναι γεμάτο καύσιμα όπως το παραλάβαμε (έχει βενζινάδικο δίπλα στα γραφεία της happy campers) και έπειτα μας μετέφεραν με το λεωφορείο της εταιρείας στο αεροδρόμιο.
Για την επιστροφή στην Ελλάδα μην ξεχάσετε ότι πρέπει να έχετε κάνει το Ελληνικό Plf μπαίνοντας εδώ τουλάχιστον 24 ώρες πριν την άφιξη σας στην Ελλάδα.
https://travel.gov.gr/#/
Έτσι θα ολοκληρωθεί και αυτή η ταξιδιωτική ιστορία και βέβαια θα σας έχω ξεχωριστή ιστορία για την επίσκεψη μας στην Μπρατισλάβα και το γεμάτο διήμερο που είχα εκεί.
Καλά ταξίδια εύχομαι σε όλους και όσοι επιθυμείτε να ζήσετε μια ανάλογη εμπειρία να ξέρετε ότι ετοιμάζεται τον Μάρτιο του 2022 νέο ταξίδι στην Ισλανδία με ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα.
