Roadtrip με Campervan στην Ισλανδία

2021-10-31
Για την πρώτη μέρα το πρόγραμμα έλεγε να διασχίσουμε το Golden Circle και ήταν ιδανικό ξεκίνημα ώστε να έχουμε μια πρώτη εικόνα από την ομορφιά της χώρας.

Αφού είχα δει τον καιρό μέσα από την σελίδα vendur.is και είχα ελέγξει την κατάσταση του δρόμου στο road.is (κάτι που σας προτείνω να κάνετε καθημερινά) ξεκινήσαμε ενώ στο νότιο κομμάτι της χώρας ο αέρας έφτανε μέχρι και τα 25ms δηλαδή περίπου 11 Μποφώρ.

Πρώτη μας στάση θα ήταν το πάρκο Thingvellir που απείχε από τα γραφεία της Happy Campers 83 χλμ δηλαδή περίπου 1 ώρα οδήγησης. 

Όπως πάντα σας συμβουλεύω να οδηγείται με τα όρια ταχύτητας και ειδικά στην αρχή ακόμα πιο αργά μέχρι να συνηθίσετε το νέο όχημα που οδηγείται.

Στο χώρο του πάρκου υπάρχουν πολλοί χώροι στάθμευσης και εμείς επιλέξαμε το πιο κεντρικό το P1 που βρίσκεται στα νότια του πάρκου δίπλα σε κοινόχρηστες τουαλέτες. Μέσα σε εκείνο το χώρο θα βρείτε και μηχανήματα όπου βάζετε την πινακίδα του οχήματος σας και πληρώνετε μόνο για την στάθμευση 750 κορώνες ενώ για την είσοδο στο πάρκο δεν υπάρχει κόστος. 

Το μηχάνημα δεν σας βγάζει απόκομμα απλά καταγράφετε το όχημα σας ότι έχετε πληρώσει για την στάθμευση, και σημειώστε ότι στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχουν κάμερες που σας καταγράφουν οπότε μην σκεφτείτε να ρισκάρετε γιατί υπάρχει κίνδυνος να πληρώσετε πρόστιμο.
Εδώ είναι το μοναδικό σημείο στο κόσμο όπου μπορείτε να περπατήσετε ανάμεσα σε δύο τεκτονικές πλάκες αυτή, της Ευρασιατικής και της Βόρειας Αμερικής στο φαράγγι που έχει σχηματιστεί που ονομάζεται Almannagjá.

Εκτός από τεράστια γεωλογική αξία το πάρκο έχει ενταχθεί στη λίστα της UNESCO ως μνημείο Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς αφού εδώ δημιουργήθηκε το πρώτο δημοκρατικό κοινοβούλιο το 930 μ.χ. επιλέγοντας την συγκεκριμένη τοποθεσία λόγω της στρατηγικής τοποθεσίας που ήταν κοντά στα αστικά κέντρα εκείνης της περιόδου αλλά επιπλέον ο ιδιοκτήτης αυτής της τεράστιας έκτασης είχε καταδικαστεί για φόνο και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία είχαν περάσει στο κράτος.

Για τους πιο περιπετειώδης τύπους εδώ μπορούν να κάνουν κατάδυση ανάμεσα στις δύο τεκτονικές πλάκες φορώντας βέβαια ειδική στολή κατάδυσης για να αντιμετωπίσουν τις χαμηλές θερμοκρασίες. 

Η Silfra όπως ονομάζεται το σημείο κατάδυσης θεωρείται κορυφαίος καταδυτικός προορισμός για αυτόν τον λόγο και φημίζεται για την καθαρότητα του νερού που η ορατότητα μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 100 μέτρα, αφού το νερό προέρχεται από το λιώσιμο του παγετώνα Langjökull. 

Σας παραθέτω μία εικόνα από το διαδίκτυο για να καταλάβετε και ευελπιστώ στην επόμενη επίσκεψη μου στην Ισλανδία να καταφέρω να κάνω την συγκεκριμένη κατάδυση και να σας παρουσιάσω την εμπειρία μου.

Στο τέλος του πάρκου θα βρείτε και ένα μικρό καταρράκτη τον Oxararfoss που δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά αν έχετε χρόνο μπορείτε να περπατήσετε ως εκεί και υπολογίστε ότι η συνολική απόσταση από το χώρο στάθμευσης 1 είναι κάτι λιγότερο απο 2 χιλιόμετρα και αλλά τόσα για την επιστροφή σας. 

Εκείνη την μέρα η πρόβλεψη έλεγε λίγη βροχή αλλά μας έκανε το χατίρι και απλά έριξε μερικές ψιχάλες κατά την επίσκεψη μας .

Εδώ θα ήθελα να σας συμβουλεύσω ότι σε αυτό το ταξίδι δεν έχει σημασία να έχετε μαζί σας πολλά ρούχα αλλά τα "σωστά" ρούχα αφού ο καιρός είναι απρόβλεπτος όλες τις εποχές πόσο μάλλον τον Οκτώβριο που πήγαμε εμείς. Όσον αφορά τα ρούχα θεωρώ ότι έκανα εξαιρετική επιλογή αγοράζοντας ποιοτικά κομμάτια της εταιρείας Columbia με ένα αδιάβροχο απίστευτης ποιότητας(κόστος 50€), μια ζακέτα φλις της ίδιας εταιρείας(κόστος 27€), ισοθερμικά, και ένα παντελόνι της εταιρείας Northfinder(κόστος 70€) που ήταν ελαστικό αδιάβροχο και απίστευτα βολικό. Πολύ σημαντικά και τα παπούτσια που θα επιλέξετε αφού πρέπει απαραίτητα να είναι αδιάβροχα και να έχουν αντιολισθητική σόλα, και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος με τα Columbia που επέλεξα τα οποία κόστισαν 70 ευρώ. Μόνη απογοήτευση ήταν τα γάντια που αγόρασα τα οποία είχαν σημεία αφής στα δάκτυλα για να μπορείς να χρησιμοποιήσεις το κινητό χωρίς να τα βγάλεις αλλά μετά από δύο μέρες χρήσης χάλασε η αφή τους.

Επόμενη στάση ήταν ο διάσημος θερμοπίδακας Geysir όπως είναι και η επίσημη ονομασία για όλους τους θερμοπίδακες, που μεταφράζεται ως λυσσαλέος. Στο ίδιο σημείο υπάρχουν και άλλοι θερμοπίδακες όπως ο Strokkur και θα χρειαστεί να περιμένεις υπομονετικά μέχρι να εκραγεί αφού αυτό γίνεται περίπου κάθε δέκα λεπτά και όχι πάντα με μεγάλη ένταση. 

Την ερμηνεία του φαινομένου έχει δώσει ο χημικός Μπούφσεν. Σύμφωνα με τη θεωρία του, το θερμό νερό που ανέρχεται από τα έγκατα της Γης διαμοιράζεται εντός του σωλήνα του πίδακα και της υπόγειας λεκάνης του. Λόγω της φύσεως του υπόγειου σωλήνα, η θερμοκρασία και η πίεση της μάζας του νερού δεν είναι ομοιόμορφη σε όλα τα σημεία του.

Αυτό έχει ως συνέπεια στα κατώτερα στρώματα να παρουσιάζονται μεγαλύτερες τιμές απ΄ ότι στα ανώτερα. Έτσι όταν η θερμοκρασία βρασμού ανέλθει στο κατώτερο σημείο του σωλήνα, τα κατώτερα στρώματα βράζουν. Από τον βρασμό τους παράγονται ατμοί που αυξάνουν την πίεση των υπερκειμένων στρωμάτων νερού. Τέλος, αυτή πολλαπλασιάζεται συνδράμοντας στην εκτίναξη του νερού από την υπόγεια λεκάνη σε μεγάλο ύψος.

Υπάρχει χώρος στάθμευσης έξω ακριβώς από το χώρο και είναι ένα από τα αξιοθέατα που θα δείτε πολύ κόσμο συνήθως. 

Φύγαμε αφού μας έκανε την χάρη να εκραγεί μετά από 25 λεπτά αναμονής αφού την πρώτη φορά ήταν πολύ μικρή η έκρηξη.

Επόμενη στάση ο καταρράκτης Gullfoss που βρίσκεται μόλις 10 χλμ μακριά και επιλέξαμε να παρκάρουμε στο "Gullfoss lower parking lot" χωρίς χρέωση. Όταν αναζητάτε κάποιο αξιοθέατο στους χάρτες του gps φροντίστε να βάλετε το χώρο στάθμευσης ως τελικό προορισμό. 

Το όνομα του Gullfoss σημαίνει "χρυσός καταρράκτης" και μια ηλιόλουστη μέρα μπορείτε να καταλάβετε γιατί από το χρώμα που παίρνει. Το νερό του καταρράκτη πέφτει συνολικά 32 μέτρα αλλά σε δύο επίπεδα, πρώτα 11 μέτρα και μετά 21 μέτρα καταλήγοντας στο φαράγγι του ποταμού Hvita που φτάνει τα 70 μέτρα ύψος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παλιότερα διάφοροι επενδυτές θέλησαν να αγοράσουν την περιοχή και να εκμεταλλευτούν την ορμητικότητα του καταρράκτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κάτι που αποφεύχθηκε αφού ο ιδιοκτήτης έδωσε μεγάλη δικαστική διαμάχη για να παραμείνει το τοπιο ανέγγιχτο έως οι απόγονοι του το 1940 το πουλήσουν στην Ισλανδική κυβέρνηση και έτσι έχουμε την ευκαιρία να τον επισκεφθούμε.

Η επόμενη στάση μας και τελευταία για να κλείσει η πρώτη μας μέρα όμορφα ήταν η φυσική θερμή πηγή Hrunalaug που σας προτείνω οπωσδήποτε να επισκεφθείτε καθώς ήταν από τις ωραιότερες στιγμές του ταξιδιού μας και είναι απόλυτα αυθεντική εμπειρία.

Φανταστείτε ότι έξω η θερμοκρασία ήταν περίπου στους 2 βαθμούς και μέσα το νερό είχε 38 βαθμούς και ήταν απλά απολαυστικό.

Βρίσκεται στο χωράφι ενός ντόπιου που αρχικά είχε βάλει ένα κουτί που οι επισκέπτες άφηναν ένα ποσό σαν δωρεά αλλά πλέον πάνω στο κουτί που θα δείτε στο σημείο στάθμευσης αναγράφεται το κόστος που είναι 1000 κορώνες ή 10€ ή 10$. Οπότε σας συμφέρει να έχετε μαζί σας κορώνες αφού η αξία για τις 1000 κορώνες είναι 6,6€ και αυτό είναι από τα ελάχιστα σημεία που θα χρειαστείτε μετρητά καθώς και κάποια ψιλά για να βάλετε πλυντήριο και να κάνετε ντουζ σε ορισμένα campsite.
Υπάρχουν φορές που ο ιδιοκτήτης βρίσκεται εκεί και μαζεύει τις πληρωμές αλλά όταν λείπει τα βάζετε σε αυτό το κουτί. 

Περιμένω τα σχόλια σας κάτω από την ανάρτηση της ταξιδιωτικής ιστορίας και θέλω να μου πείτε αν θα πληρώνατε αυτό το κόστος. Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν κάμερες και ουσιαστικά στηρίζεται στο "φιλότιμο" κάθε επισκέπτη.

Όταν τώρα πρέπει να βγείτε φροντίσετε να έχετε πιεί δυο γουλιές ώστε να σας βοηθήσει να αντέξετε την διαφορά θερμοκρασίας. "Σημειώστε" ότι αλκοόλ θα αγοράσετε στα Duty free του αεροδρομίου και αν έχετε στάση όπως εμείς στο Μιλάνο εκεί θα βρείτε ακόμα καλύτερες τιμές ,γιατί το αλκοόλ στην Ισλανδία είναι εξωφρενικά ακριβό.

Το σπιτάκι που βλέπετε στην φωτογραφία είναι το σημείο που αλλάζετε και βέβαια μην φανταστείτε ότι έχει χώρο φύλαξης οπότε καλύτερα να αφήσετε οτιδήποτε αξίας έχετε μαζί σας στο αυτοκίνητο και πάρτε μαζί σας το μαγιό σας , πετσέτα και μια σακούλα ώστε να τα βάλετε μετά μέσα. 

Αφού απολαύσαμε το μπάνιο μας για πάνω από μία ώρα φύγαμε όντας ενθουσιασμένοι και με κατεύθυνση το πρώτο campsite που θα διανυκτερεύαμε το Hamragarðar το οποίο είναι ανοιχτό όλο το χρόνο και βρίσκεται σε εκπληκτική τοποθεσία δίπλα ακριβώς από τον περίφημο καταρράκτη Seljalandsfoss και απέναντι από τον μικρότερο"κρυφό" καταρράκτη τον Gljufrabui.

Φτάσαμε νύχτα στο Campsite αφού στα μέσα Οκτωβρίου νυχτώνει στις 18:00 και είναι εντυπωσιακό πόσο μεγάλη διαφορά υπάρχει στο πόσο μικραίνει η μέρα κατά την διάρκεια του Οκτωβρίου. Ο συγκεκριμένος μήνας είναι μεταβατικός όπου αρχίζει ο χειμώνας στην Ισλανδία και αξίζει να δείτε την παρακάτω φωτογραφία που σας παραθέτω για να καταλάβετε την διαφορά που έχει η διάρκεια της ημέρας από την 1 Οκτωβρίου έως την 31 Οκτωβρίου, περίπου 4 ώρες!

Το συγκεκριμένο Campsite έχει κόστος 1500 κορώνες αλλά έχει πολύ απλές εγκαταστάσεις , στην υποδοχή δεν βρισκόταν κανείς για να κάνουμε την πληρωμή οπότε γινόταν μόνο διαδικτυακά. 

Μαγειρέψαμε με ότι προμήθειες είχαμε στην κοινόχρηστη κουζίνα με τα δικά μας σκεύη αφού όσα ήταν εκεί ήταν βρώμικα. Από το σημείο που αφήσαμε το αυτοκίνητο οι τουαλέτες ήταν σε απόσταση περίπου 40 μέτρα οπότε καλύτερα να πάτε πριν κοιμηθείτε γιατί με το κρύο που κάνει το βράδυ δεν είναι και ότι καλύτερο να βγεις από το πάπλωμα.

Το πρώτο μας βράδυ λοιπόν στο Campervan φτιάξαμε τα κρεβάτια μας μέσα στο βαν , βάλαμε τους υπνόσακους που σας δίνουν με επιπλέον χρέωση(30€) από την Happy Campers, αλλά και τα παπλώματα και οι κουβέρτες Φλις ήταν αρκετά για εμένα για να πω την αλήθεια σε συνδυασμό με την θέρμανση που έχει το Campervan που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε περίπου 2 με 4 ώρες κάθε βράδυ ώστε να φροντίσετε να μην τελειώσει η μπαταρία και μείνετε χωρίς θέρμανση. Μιλάμε για ξεχωριστή μπαταρία από αυτήν του οχήματος οπότε μην φοβάστε ότι δεν θα παίρνει μπροστά το όχημα σας ,και αν έχετε βρεγμένα ρούχα βάλτε τα στο σημείο που βγαίνει ο ζεστός αέρας ώστε να στεγνώσουν όσο κοιμάστε.

Είχα την τύχη να μοιράζομαι το Campervan με δύο καταπληκτικά παιδιά την Ηλιάνα και τον Γιώργο με τον οποίο ήμασταν και συμπαίκτες για πολλά χρόνια οπότε θεωρώ σημαντικό να επιλέξετε προσεκτικά τον "συγκάτοικο" σας. Απόλαυσαν την εμπειρία όσο και εγώ παρόλο που κατάλαβαν την δυσκολία του όλου εγχειρήματος αλλά είμαι δίπλα χαρούμενος αφού ήταν για εκείνους ένα ταξίδι ζωής και το μοιράστηκαν μαζί μου. Βέβαια κάτι αγκωνιές από τον Γιώργο τις έφαγα την νύχτα αλλά κατά αλλά όλα πήγαν καλά.😂

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε νωρίς και κατευθείαν πήγαμε στο διπλανό καταρράκτη Seljalandsfoss που σου δίνει την δυνατότητα να περπατήσεις από πίσω του και είναι από τους πιο όμορφους κατά την άποψη μου . Μένοντας στο διπλανό campsite μπορούσαμε να περπατήσουμε ως τον καταρράκτη και να γλιτώσουμε τα χρήματα που χρειάζεται για να σταθμεύσεις εκεί ,αν θυμάμαι καλά 800 κορώνες, παρόλο αυτά έστω και για να βγάλεις από το πίσω μέρος του Campervan την φωτογραφία που σας έδειξα στην αρχή της ταξιδιωτικής ιστορίας αξίζει κατά την γνώμη μου.

Οι πλεκτές μάλλινες κάλτσες της γιαγιάς μου ήταν απαραίτητες για τα κρύα βράδια.

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία κρύβουν και μια πινακίδα που αποδεικνύει ότι για να βγεί αυτή η φωτογραφία που βλέπετε πρέπει να σταθμεύσεις παράνομα. 

Δες εδώ 👇

Αλλά εντάξει το αφήσαμε μια στιγμή, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και έπειτα παρκάραμε στα σηματοδοτημένα σημεία.
Αν και η πλειοψηφία της παρέας μου ήταν νεότερα παιδιά νομίζω ότι ήμουν πιο ενθουσιασμένος από όλους. Αν και σχεδιάζω καιρό πριν κάθε ταξίδι,αν και έχω δει πολλές φορές φωτογραφίες από τα μέρη που θα επισκεφθώ, ακόμα και την διαδρομή που θα διανύσω, όταν όλα αυτά υλοποιούνται τότε πραγματικά νιώθω σαν μικρό παιδί.
Το νερό από τον καταρράκτη Seljalandsfoss πέφτει από ύψος 60 μέτρων και μπορείτε να περπατήσετε από πίσω του σε ένα μονοπάτι που υπάρχει. Προσοχή γιατί είναι ολισθηρά λόγω του νερού που πέφτει και φορέστε αδιάβροχα γιατί σίγουρα θα βραχείτε.
Φύγαμε από εκεί για να πάμε στην επόμενη στάση της διαδρομής στα νότια του νησιού τον καταρράκτη Skogafoss ο οποίος έχει πλάτος 25 μέτρα και πέφτει από ύψος 60 μέτρα. 
Μόνο όταν πας κοντά του καταλαβαίνεις την ορμητικότητα του και βέβαια και εδώ γίνεσαι μούσκεμα οπότε το αδιάβροχο είναι απαραίτητο.

Εδώ η στάθμευση είναι δωρεάν και επίσης να αναφέρω ότι υπάρχει μια τεράστια σκάλα όπως βλέπετε τον καταρράκτη στα δεξιά που οδηγεί στο πάνω μέρος του και σας δίνει θέα από ψηλά.

Σε όλο αυτό το νότιο κομμάτι να πω ότι βλέπαμε αρκετούς ταξιδιώτες αφού το νότιο κομμάτι είναι και το πιο δημοφιλές σε όλη την χώρα και όλοι ακολουθούν την ίδια πορεία αλλά όχι σε βαθμό που να μας ενοχλεί όπως φαντάζομαι θα γίνεται το καλοκαίρι με τις χιλιάδες τουρίστες που καταφθάνουν στην χώρα.
Εκείνη την ημέρα ενημερώθηκα μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ότι η εκδρομή μας την επόμενη μέρα στον παγετώνα ακυρώνεται λόγω του δυνατού ανέμου που αναμένονταν στην περιοχή του εθνικού πάρκου Vatnajokull στο οποίο και θα πηγαίναμε.

Έτσι σταματήσαμε στον παγετώνα Solheimajokull για να περπατήσουμε κοντά του και να παρηγορηθούμε.

Από το σημείο που θα αφήσετε το αυτοκίνητο η απόσταση είναι περίπου 1,5 χιλιόμετρο φτάνοντας στο σημείο που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία αλλά μπορείτε να συνεχίσετε και πέρα από τα σχοινιά και να πλησιάσετε πολύ κοντά στον παγετώνα. Μόνο σας παρακαλώ δώστε μεγάλη προσοχή στην σπηλιά που θα συναντήσετε στο τέλος που έχει σχηματιστεί και βγάλτε τις φωτογραφίες σας αλλά μην μπείτε μέσα γιατί υπάρχει κίνδυνος, κάτι που μου επισήμαναν οι ντόπιοι.
Δυστυχώς είναι δύσκολο μέσα από τις φωτογραφίες να καταλάβετε την ομορφιά που αντικρύζει κάνεις σε τούτο το σημείο της χώρας. Τόσο απόκοσμο τοπίο από αυτά που συναντάς στην Ισλανδία και καταλαβαίνεις ότι η φύση πάντοτε θα σε συναρπάζει περισσότερο από κάθε ανθρώπινο δημιούργημα. Δυστυχώς και αυτός ο παγετώνας χρόνο με το χρόνο λιώνει και χάνονται μεγάλα κομμάτια κάθε χρόνο λόγω της κλιματικής αλλαγής και δύσκολα θα ανατραπεί η όλη κατάσταση.
Ενώ μέχρι το 1930 ο παγετώνας αυξανόταν από τότε και στο εξής όλα άλλαξαν και μόνο την τελευταία δεκαετία ο παγετώνας έχει υποχωρήσει ένα ολόκληρο χιλιόμετρο και μπορεί να αναλογιστεί κανείς ότι σε κάποιους αιώνες δεν θα έχει απομείνει τίποτα. 

Στην πραγματικότητα ο Solheimajokull είναι μέρος ενός παγόβουνου με όνομα Myrdalsjokull ο οποίος είναι ο 4 μεγαλύτερος παγετώνας της Ισλανδίας και στους πρόποδες του βρίσκεται το ηφαίστειο Katla.

© 2017 Το ταξιδιωτικό blog travelSIF Διατηρούνται λα τα δικαιώματα. 
Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε